بسم حق
سلام

داشتم حرفامو توی همون بخش نظرات می نوشتم ولی دیدم باز زیاد شده همشون رو کپی کردم اینجا :

رویا چرا مرتب بین عشق ها خط می کشیم؟؟ اینو قبلا هم گفتم همه عشقها یه سری ویژگی های مشابه دارن اون چیزی که تفاوت ایجاد می کنه مسیر و راهی هست که ما میریم ولی در نهایت هم به یه جا می رسن همه عشقها ولی این که به چی داری عشق می ورزی یه چیز دیگه ست .. چه عشق به حسین چه عشق به خدا چه عشق به جنس مخالف و چه حتی عشق سید مرتضی به کفتراش .. یه جور عشقه تفاوت فقط توی معشوقه ست در اصل عشق هیچ تفاوتی نیست .. منم نمیگم قمه زنی درسته ولی اون کسی که قبول داره و از ته دلش می زنه ، دردش رو حس نمی کنه توی اون لحظه .. تو مادری می دونی وقتی آوار داره روی سر بچه ات خراب بشه و تو فداکارانه بری زیر آوار چه دردی داره ولی اون عشق به فرزند ....... نه رویا اینجوری نگاه نکن .. افسون جان بابایی من هرگز به بن بست نرسیدم .. شاید حق با تو باشه و نباید اینقدر گله و شکایت کنم اما نمی دونم چرا هر چی شاعر و نویسنده توی ادبیات ما هست و از عشق و عاشق و سختیش ناله می کنه همه به به و چه چه می کنن و در عین حال اونا هم به عرش رسیدن ، ایراد شاید از الگوهای من باشه (چشمک) ولی بابایی تا ننالی صدات به گوش معشوق نمی رسه در عین حال این نالیدن به معنی بن بست و انتها و کم آوردن نیست تنها .. تنها نیازه .. نیاز رو دارم فریاد می زنم .. بابایی در مورد گفتن ایراد من ممنون هر چند فکر می کنم ایراد من این نباشه .. من خیلی چیزها رو رد کردم و در کمال پر رویی و پر مدعایی میگم و ادعا می کنم که من تونستم فلان کار رو بکنم ولی ایراد من اینه که اولا ظاهرم ، باطنم رو حذف می کنه ولی این ظاهر رو دوست دارم چون با همین ظاهر یه نفر عاشقم شده ، دوما حرف دلم به راحتی به زبونم نمیاد نیگاه نکن اینجا بلبل زبونی می کنم اینا ده درصد حرفهای منم نیست اینا فقط تئوری های منه چیزهایی که توی عملی یاد گرفتم اولا خیلی پر ارزشه دوما ارزش گنج اونجاست که توی دل کوه می مونه .. اما بابایی عاشقی رو خربزه خوردن ندون ، می دونم مثال بود ولی خربزه آبه ،‌حداقل آب داره اگه نون نداره ولی عاشقی نون و آب نداره .. عشق رو مگه میشه با واقع بینی لمس کرد؟ بابایی عشق یعنی چیزی که تو ،‌توی دنیای واقعیت توی دنیای دور و برت توی این دنیای مادی پر از رنگ و پر از زرق و برق نمی تونی ببینی ، بابایی نظرت رو در مورد عشق و نوع نگاه کردن به اون عوض کن .. و اما گفته بودی که چرا تا تقی به توقی می خوره هی میگم نمینویسم .. این ننوشتن دلیلش عاشقی نیست .. دلیلش اینه که می بینم که تو و آبدارچی یا حس و حال نوشتن ندارین یا این که جای دیگه ای هستین و کار دیگه ای دارین .. من سبک نوشتنم یه جوره هنوز روی همون پای چوبی که بودم ایستادم و یه بند حرف خودمو می زنم وقتی می بینم شماها حال ندارین خب منم دیگه اینجا نمی نویسم چون این بچه ها واقعا یه وقتا حس می کنم که از این همه که من درباره عشق می نویسم خسته میشن ولی چه کنم من همینم ، این وسط گاهی وقتا مطالب تو و آبدارچی یه تنوعی ایجاد می کرد توی این فضای یه نواخت ولی حالا دیگه اون هم نیست چیزی حدود یه هفته این وبلاگ رو هیچ کدومتون آپدیت نکردین می دونم شما هم درگیر هستید و من هم به همین خاطر میگم بهتر که من هم دیگه ننویسم تا آبدارچی خودش خسته بشه و قاط بزنه و همه چیز رو پاک کنه (نهایت کاری که این بشر می کنه همیشه همینه میزنه فقط کاسه و کوزه رو بهم می ریزه) .. اما نکته ای که این وسط می مونه خود آبدارچیه .. از روزی که بهش گفتم یه چند روزی باهام تماس نگیر چون تلفنم پیش خودم نیست اولا فکر می کنم یه جورایی دور شده دوما توی متن قبلی باز حرف از سکوت زده هیچ وقت از سکوت این بشر خوشم نیومد چون می دونم یه باره میاد می زنه دنیا رو خراب می کنه (بس که لامروت کوچولویه) در عین حال پروردگارا هر جا هست به سلامت نگاه دارش ..

والسلام
سلمان