سلام

مهربانان ...
با دیدگان سردم وجود گرمتان را کاویدم و چه جالب که در آن جز غنچه نوشکفته محبت چیز دیگری نظاره نکردم . آری در لوح شفاف قلبتان خواندم آن چیزی را که در دنیای امروز مفهومی برایش نیست و فقط در کتیبه دلهای کهنه عاشقان می توان وجودش را دریافت.
اومدم اینجا تشکر کنم از همه کسانی که وقتی من و مادر تهران بودیم کمکم کردند. در درجه اول از آبدارچی عزیز که واقعا سنگ تموم گذاشت و در همه چیز منو کمک می کرد و حتی دوست و آشنای خودش رو هم اونجا مجبور کرده بود با من در تماس باشن و خودش هم اگر اشتباه نکنم روزی ۴ یا ۵ بار تماس می گرفت
از پدرخوانده عزیز از مهربون مهربونا
از عزیز خودمون
از سایه
از فرد ندیده و نشناخته ای به اسم کیانوش
خلاصه همه بچه هایی که واقعا همدم تنهایی من اونجا بودن قدردانی می کنم و در مقابل دریای لطف و محبتشون سر خضوع پایین می یارم. فقط می تونم بگم دوستون دارم و بهتون افتخار می کنم.

گْوْن از نسیم پرسید :
دل من گرفته زینجا
هوس سفر نداری ز غبار این بیابان
همه آرزویم اما ...
چه کنم که بسته پایم

به کجا چنین شتابان
به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم
سفرت بخیر اما
تو و دوستی خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی

به شکوفه ها به باران برسان سلام ما را ...


در انتها براتون آرزوی موفقیت می کنم و عید سعید باستانی رو پیشاپیش به همه تبریک می گم . از خدا ملتمسانه میخوام ایام شادی رو در تعطیلات داشته باشین . سر سفره هفت سیناتون هم منو یادتون نره .البته این یاد نرفتن فقط شامل دعا نمی شه عیدی گرفتن هم کنار اون جا داره
همیشه سرسبز باشین عین اینا
ولی جای علفهای سیزده بدر گرهشون نزنین (حواستون باشه)
به امید دیدار - افسون