بسم حق

سلام

 

باب اول :

یهو روی قفسه سینه ات سنگین میشه , نفس به سختی بالا میاد , داغ میشی و از دور و برت بی خبر میشی .

نه مستی نه از این قرصهای شادی آور خوردی , فقط ...

                     کم داری , نه از مغز

                               نیاز داری , نه از جنس مادی

                                       طلبه ای , نه از نوع علمی و فقهی

                                                          می سوزی , نه توی آتیش

                                                                                       فقط ....

                                                                                         عاشقی ....

 

باب مابعد اول :

به سجده افتاده بودم و ناله می کردم , سنگینی یه نگاه رو حس کردم , سرمو آوردم بالا , نور چشممو زد . بلند شدم , به هر جون کندنی که بود سعی کردم بهش نزدیک بشم . هاله ای از نور دوتادور سرش بود مثل یه قدیس ... هر چی نزدیکتر می رفتم بهش نمی رسیدم , تو یه لحظه جست زدم به سمتش , افتادم زیر پاش , پاشو گرفتم , سرمو آوردم بالا , دیدمش , خودش بود , یهو پریدم ...

از خواب پریدم ... ای خدا !!! بعد از این همه مدت هم که دیده بودمش , یه خواب بود . به زمین و زمان فحش می دادم . خیلی درد داشت , یهو درد از حالت درد و غم به درد ناشی از پس گردنی تبدیل شد .

-         "هنوز خوابیدی پاشو دیگه لنگه ظهر شد ."

دوباره از خواب پریدم ... خدایااااااااااااااااا یعنی من توی خواب هم باید خوابشو ببینم ؟ یعنی حتی توی خواب هم بهش ................!!؟؟؟

 

باب ماقبل آخر :
یه روز دلم گرفته بود مثل هوای بارونی

از اون هواها که خودت حال و هواشو می دونی

اگه بشه با واژه ها حالمو تعریف بکنم

تو هم منو , شعر منو , با همه حست می خونی

 

یه حالی داشتم که نگو , یه حالی داشتم که نپرس

یه تیکه از روحمو من , جایی گذاشتم که نپرس

یه جایی که می گردم و دوباره پیداش می کنم

حتی اگه کویر باشه , بهشت دنیاش می کنم

 

باب آخر :
آی آدمها کمانهای کینه و حسادت و نفرت خویش بر زمین گذارید ,

اینک این منم با سینه ای شکافته ,

به پیش آیید و مردانه بر سینه ام خنجر زنید ,

لیک همچون لچک به سرها , از گوشه ای در خفا تیری به ناگاه بر من میندازید

که من اگر چه بدم اما , خدایی دارم ....

جوانمردی صفتی ست که برازنده آدمی ست نه مرد می شناسد و نه زن . صفتی ست ورای جنسیت . جوانمرد باشید !


والسلام
پدرخوانده - سلمان

نظرات 9 + ارسال نظر
پگاه جمعه 29 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 03:37 ب.ظ http://Jovita.persianblog.com

وایـــــــــــــــــــــــــــــــی...خیلی غم انگیز بود ...نمی دونم چی بگم ..!! ...شعر هم خیلی زیبا بود...بابایی چی شده ..؟ (نا راحت) .
منم امیدوارم روزی برسه که روی قلب های آدما غباری از نفرت و کینه نباشه ...و دست به دست هم بدیم و به همدیگه کمک کنیم ... تا نشون بدیم سرشت انسان خداییه ... و جایی برای نفرت و حسادت نداره ...
به امید روزی که آدما دستای همدیگه رو بگیرن ...ولی بدون نیرنگ ... بدون ریا ...

** ولی ... عاشقی دنیای قشنگی داره ...**

~ خدا نگهدار ....

بابایی ناراحتی نیست . آدم عاشق هیچ وقت ناراحت نیست . همیشه میخنده . اگه قسمت آخر رو میگی ، اون واسه کسیه که عاشق نیست و عاشقی رو درک نکرده . نمی دونه عاشق کیه ؟ چه جور نگاهی داره واسه همین توی پستو میشینه و تیر میزنه تا خودش رو کمی آروم کنه . ولی من عاشقم و به این عاشقی می بالم هر کسی هم فکری داره بهتره اول خودشو پاک کنه ، معنی عشق رو درک کنه . ای آدمها تا کی نفرت ؟ تا کی دشمنی ؟ تا کی کینه ؟ تا کی عقده ؟ من شادم نه این که خودمو شاد نشون بدم ، شادم چون عاشقم با این عشق می تونم همه غمهای دنیا رو بریزم دور . پس خودتونو پاک کنین (بابایی اینا رو با همه بودم ها - چشمک) . شاد باشید ، عاشق باشید .. والسلام

احمد جمعه 29 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 03:58 ب.ظ http://www.7citylove.blogsky.com

سلام
صفات نیک رو همه دوست دارن ولی نمیدونم چرا با اینکه همه ما عاشق این صفات هستیم ولی بعضا خودمون توی رفتارمون از این صفات غافل میشیم

اگه دوست داشتی تبادل لینک کنیم یه ندا بده من در خدمتم

سارا (آحبک) جمعه 29 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 04:54 ب.ظ

سلام
رنگ چشماى تو بارون را به یادم میاره وقتى نیستى زندگى فرقى با زندون نداره
قهر تو تلخى زندون را به یادم میاره
من نیازم تو رو هر روز دیدنه از لبت دوستت دارم شنیدنه
تو بزرگى مثه اون لحظه که بارون میزنه تو همونى که هر لحظه تو رگهاى منه
تو مثه خواب گل سرخى لطیفى مثه خواب تو من همونم که اگه بى تو باشه جون مى کنه
من نیازم تو را هرروز دیدنه از لبت دوست دارم شنید نه
تو مثه وسوسه شکار یه شاپرکى تو مثه شوق رها کردن یک بادبادکى
تو همیشه مثه یه قصه بر از حادثه اى تو مثه شادى خواب کردن یک عروسکى
من نیازم تو را هر روز دیدنه از لبیت دوستت دارم شنیدنه
تو قشنگى مثه شکلائى که ابر ها مى سازن گلاى اطلسى از دیدن تو رنگ مى بازن
اگه مرداى تو قصه بدونن که اینجائى براى بردن تو با اسب بال دار مى تازن
به امید دیدار

خوشحالم که اینجا می بینمت بازم به ما سر بزن

آبدارچی شنبه 30 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 07:33 ق.ظ

سلام . خیلی دلم میخواست امروزه رو در مورد دکتر علی شریعتی مینوشتم ولی دیدم پدر خوانده ابدیت کرده ولی چه خیالی برای ظهر منم اب دیت میکنم . نمیدونم شاید اینم از دکتر شریعتی باشه . نمیتونم بخونم ببخشید . بعدا میخونم نظر میدم ..... ظهرم من اب دیت میکنم

ممنون که نخوندی نظرت در مورد تبادل لینک چیه (چشمک)

رویا شنبه 30 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 08:07 ق.ظ http://hezarharf.persianblog.com

سلام پدر خوبی من یه چیزی بگم من آخرش نفهمیدم عاشق چی هستی یا کی ؟ تمام اینا منم بهش اعتقاد دارم ولی عاشقشون نیستم یعنی عشق من فراتر از ایناست؟ شایدم معشوقه های ما با هم فرق داره؟ در ضمن از شهری که نوشتی ممنون من با اهنگ خوندمش از ناصر عبدالهی عزیز اره؟ سعی می کنم درک کنم عشقتو عاشق بودنت و

یا عاشق آدمم یا غیر آدم . اگه غیر آدم باشه که یه عارف رو دارین می بینین و کلی واستون مایه افتخارم (بابا نوشابه جعبه جعبه) ، یا هم که عاشق یه آدمم که یه کمی فرشته ست اون وقت مهم شیرینی خورون و عروسیه که تو حتما دعوتی . راستی ممنون که نظر دادی . قربون تو

[ بدون نام ] شنبه 30 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 08:10 ق.ظ

اوههههههه تصحیح می کنم شهری= شعری مدتیه دستام لرزش پیدا کرده چراشو نمی دونم اشتباه تایپ می کنم الکی ظرفا از دستم میوفتن می شکنن خلاصه یه کمی از نظر جسمی تحلیل رفتم

شیخ اجل بابا ناتنی دامت برکاته می فرماید : تو یا پیر شدی دیگه یا هم که عاشقی . عاشق چی یا کی من نمی دونم (چشمک)

افسون شنبه 30 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 08:23 ق.ظ

سلام

علیکم السلام (دو نخطه دی)

اونی که نیست شنبه 30 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 09:35 ق.ظ

همچنان که عاقبت پس از همه شب دوری ناگهان نگار من چنان مه نو آمد از سفر..
من هم پس از آن دوری؛بعد از غم مهجوری یک شاخه گل بردم به برش.
دیدم که نگار من سرخوش زکنار من بگذشت و به بر یار دگرش.
وای از آن گلی که دست من بود.
خموش و یک جهان سخن بود.
خموش و یک جهان سخن بود.
گل که شهره شد به بی وفایی زدیدن چنین جدایی زغصه پاره پیرهن بود.

زیبا بود . کاش نشانی از خیابان های این دنیای مجازی هم برایمان می گذاشتی تا خطی از دل بنویسیم بر دیوار کوچه اش . بازم قدم بر دیدگان ما بنه

اونی که نیست یکشنبه 31 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 05:02 ب.ظ http://manzelgah.blogsky.com

خود نه از امید رستم

نی زغم

وین میان خوش دست و پایی می زنم...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد