بسم حق

سلام

روزی که پرده بیفتد

روزی که ابرهای خسته و سیاه به کناری روند

روزی که ما عریان شویم

روزی که جز قلبها هیچ چیز دیده نمی شود

روزی که پاکی دل , ملاک است و بس  

آن روز دیگر من و تو به نقش بازی کردن نمی اندیشیم

به خودفریبی نمی اندیشیم

گویند در آن روز , دستها و پاها به سخن می آیند ولی آیا از دل هم کسی چیزی می پرسد ؟
نه دل سخن نمیگوید . چون عیان شده است . وآن چه که عیان است چه حاجت به بیان است .

 توی اون روز من و تو فقط به بدی هایی که کردیم

به دروغ هایی که گفتیم

می اندیشیم

و به کارهایی که نکردیم .

راستی اگه اون روز ثابت بشه که من عاشق نیستم , تو چه می کنی ؟

طرز فکر اول : می خندی و خوشحالی که حرفهات درست بوده ؟

طرز فکر دوم : غمگینی که روزگاری به یک سنگدل دلبسته بودی ؟

طرز فکر سوم : بی تفاوتی ؟ <<مگه اصلا اهمیت هم داره که عاشق بوده یا نه ؟>>

.........
راستی اصلا اهمیت داره ؟ (بی تفاوتی به آدمهای دور و برمون هم یکی از دردهای امروز ماست)

من اگر عاشقم و می نویسم و تو باور نمی کنی , مشکل من نیست .

درد تویه که هنوز عشق رو درک نکردی , هنوز هم توی شعارهای رنگ و وارنگ و توی اسطوره ها موندی و پاتو فراتر نذاشتی هر چند گفتم و میگم که این اسطوره ها رو ما اسطوره کردیم وگرنه اونها اسطوره نبودن و نخواستن که نماد باشن . ما از اونا برای خودمون سمبل ساختیم . جالب اینجاست که وقتی از همون اسطوره ها برات میگم , میگی که اصلا اونا رو ول کن . نه تو نمیخوای قبول کنی و من فقط میگم واسه خاطر این که بعدا نگی که این می دونست ولی نگفت . خودم رو معلم نمی دونم چون کمتر از همه می دونم ولی تو این یه مورد میگم که از ادعاها گذشتم و اینقدر شجاعت داشتم که .....  از این تئوریها خارج شو . جرات داشته باش و عاشق شو . عاشقی ریسک کردنه . اگه قرار بود که توی سایه بشینی و بعد عاشق زار هم باشی و عشقت پاک باشه , هرگز نمی گفتن که : ((عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد)) مگر اینکه حافظ رو هم باز بذاریم کنار و بگیم اونم اشتباه کرده فقط به این خاطر که تو اشتباه نمی کنی . یعنی عالم و آدم در خطا بسر می برن و تو ... معاذلله

من عاشقم , تو نیستی و من هر چه از این عشق و عاشقی برات بگم مثل این می مونه که بخوام برای کسی که هزاران کتاب ریاضی رو خونده , اما توی عمرش یه دونه مسئله حل نکرده , یه مسئله ریاضی رو توضیح بدم . نه ! تو خودت باید امتحان کنی . یه کمی از غرورت بزن . یه کمی خودتو بشکن . یه کمی بیا پایین , پایینتر , بازم پایینتر . نمیگم همرنگ جماعت شو ولی همسطح جماعت شو , همدل جماعت شو . از دید یه متفکر و یه دکتر ازمایشگاه به آدمهای دور وبرت نگاه نکن . بشو یکی از همین خلق الله که در روز ، هم دروغ میگن هم راست . اگه بازم میخوای اسمشو بذاری همرنگی با جماعت اشکالی نداره (هر چند که این نیست) ولی حداقلش اینه که به دید یه آدم فخر فروش بهت نگاه نمی کنن . پس با ما باش (با من نه) , مثل ما باش (نه مثل من) , و اون وقت رنگ دلهای پاک این آدمها رو ببین که به بی رنگی شبیه تره . 

                                     آینه چون نقش تو بنمود راست

                                     خودشکن آینه شکستن خطاست

قصه آن روز که پرده بیفتد , از این مقال هم بگذشت ولی آنچه مانده رنگی ست از دلهای ما که هر چه بی رنگتر , به خدا نزدیکتر و عاشقتر

والسلام

پدرخوانده