زندگی شاید

 
زندگی شاید

به افق می نگرم  
                             به سکوت  
                                               به عزاداری شب
                                                                          به نگاه و
در این اثنا می اندیشم به حیات!
به خود می گویم زندگی شاید تلاقی سخت دیدگان باشد
شاید رقص آرام دو کبوتر در سینه چاک آسمانها
زندگی شاید طفلی باشد کودن که به بهای بادکنکی سرخ حرمتش را آرام میفروشد
زندگی شاید آبگینی باشدبر ستونهای فرسوده یک قصر
زندگی شاید سکوتی باشد ممتد در منظر یک نگاه 
                                                                    یا در امتداد کوتاه وصال
زندگی شاید پیرزنی باشد مفلوک که هر روز میلی از امیال بی ثمرش را در خاک پنهان می کند.

زندگی شاید چکاوکی باشد خوش الحان که جلاد زمانه زبانش را برید
زندگی شاید آنسوی پنجره باشد برای زندانیان و این سوی پنجره برای به ظاهر آزادگان

زندگی شاید آغازی باشد برای دردها
                                                  برای زجرها
                                                                برای اشکها
                                                                            از یاعلی گفتنها   
زندگی شاید قافله ای باشد که آلونک گدازاده ای را بیرحمانه ترک میگوید
زندگی شاید آرزوهای باشد بربادرفته
                                                   آرزوهایی در حیطه آرزوها مانده

زندگی شاید ققنوسی است که آرام آرام پرمی گشاید
شاید تلاطم سخن در بیکران وسعت دریا

زندگی شاید 
شاید خندیدن بر زمانهای مضحک گیتی 
شاید لرزیدن یک شمع در طول یک طوفان
شاید خاموشی یک فانوس
شاید سکوتی مطلق
شاید آوازی غمگین
شاید تولدی دیگر
یا شاید هم مرگی نابهنگام باشد

زندگی شاید سرابی باشد در وسعت یک بیابان
شاید شهابی باشد در اقیانوس آسمان
زندگی شاید حبابی باشد بر پهنه دریای خروشان
شاید مرغی باشد عاشق آب و گریزان از دریا
شاید کابوسی باشد سخت هولناک در میان تیره شبهای فراق

شاید ستیغ بی امان کوهسار
                     شاید چشمه ای خشکیده در پای درختی پیر و فرسوده
شاید ساقه ای تر بر شاخه تنومند بید پیچیده

که می داند
زندگی شاید عنوان دیگری باشد برای آه     برای زجر         برای اشک

شاید هم تداعی روشنی باشد برای واژه ای چون
                                                      تکرار

سلام...
فکر کنم یه خورده دیر باشه ولی ماهی رو هر وقت از آب بگیرین تازه است ..
تولد تولد تولدتون مبارک         مبارک مبارک وبلاگتون مبارک


                                                             


نظرات 5 + ارسال نظر
احتیاجی به معرفی ندارم یکشنبه 30 آذر‌ماه سال 1382 ساعت 08:05 ق.ظ

سلام بابا این وبلاگم داره تکراری می شه همش شعر با موضو ع های تکراری بابا یه ذره در مورد واقعیتا بنویسین در مورد اتفاقاتی که وا

آبدارچی یکشنبه 30 آذر‌ماه سال 1382 ساعت 06:29 ب.ظ

سلام . به خودم تبریک میگم به پدرخوانده هم تبریک میگم میبینم همکار جدید پیدا کردیم لوطی دستت درد نکنه ;) ولی میشه آقا یا خانوم زیر نوشتتون امضا کنید که بتونیم یه چیزی صدات کنیم . بعدم اگر شعر از خودتون بنویسید اگرم از کسی میشه شاعرشو بگید مام توی تنهای خودمون شعراشو زمزمه کنیم ;) بای تا فردای روشن بدون ابر خورشیدی تابات زندگی استوار همچون کوه .

سلام
من هم به خودم افتخار می کنم که دوستای خوبی مثل شماها پیدا کردم
چشم فرمایش شما متین از این به بعد اسمم رو هم بعنوان یادگاری می نویسم براتون تا بعد از ما بگید عجب دختر ماهی بود این هههههههههه
این شعر از یکی از دوستای دوران دبیرستان منه به اسم صحرا
شعرای جالب و با محتوایی داره ولی تنها عیبش اینه که برداشتهای مختلفی از این شعرها میشه و نمی شه یک تعریف یا یک برداشت ثابت براشون حدس زد.
من هم به نوبه خودم زندگی خوب و سرشار از موفقیتی هم برای شما آبدارچی و هم برای پدرخوانده آرزو می کنم.

آشنا دوشنبه 1 دی‌ماه سال 1382 ساعت 07:34 ق.ظ

سلام
شعر خیلی قشنگی بودش
تا حالا ببینیم تصور ما کدوم یکی از این وقعیتها باشد ولی به نظرم سکوت معنای واقعی زندگی و زندگی کردنه اینکه ما چیزی رو می خوایم یا می بینیم و به دست نمی یاریم یا از دست می دیم
اینکه ما مجبوریم در مقابل سرنوشت خودمون تسلیم باشیم
بی نام لطفا اگر امکانش هست آدرس ایمیلتان را هم بگذارید بهتر بتوانم با شما صحبت کنم
منتظر کارهای دیگری از طرف شما هستم

سلام آشنا

از حسن نظرت متشکر و قدردان .
من هم مثل خیلی های دیگه توی مفهوم زندگی موندم بعضی ها مثل شما در سکوت . عده ای در هیاهو و قیل و قال دنیوی و عده ای هم در تنهایی
همه چیز خوبه بجز تنهایی یا شاید بهتر باشه بگم اگر کسی زهر تلخی تنهایی و گوشه نشینی رو می چشید به حال تنهایان غبطه نمی خورد.
چشم سعی خودم رو می کنم مطالب دیگری رو هم اضافه کنم
تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
برای مکاتبه با من هم می تونید از آدرس ایمل وبلاگ استفاده کنید که در بالا قید شده.

تنهاترین سه‌شنبه 2 دی‌ماه سال 1382 ساعت 09:00 ق.ظ

پروازاعتمادرابایکدگرتجربه کنیم /وگرنه می شکندبالهای دوستیمان /بادرافکندن خودبه دره /شایدسرانجام به شناسایی خودتوفیق یابم /
زیرپایم زمین است ودرپی سم اسبان میلرزد /چهارنعل میگذرند اسبان وحشی گسیخته افسار/وحشت زده به پیش میگریزند /دریالهاشان گره میخوردآرزوهامان /دوشادوششان میگریزد خواسته هایم /هواسرشارازبوی اسبست وغم واندکی غبطه /درافق نقطه های سیاهی میبینم /وزمینی که برآن ایستاده ام /دگرباره آرام یافته است /پنداری رویایی بودآن همه /رویای آزادی /یا احساس حبس وبند

پسر طلا چهارشنبه 3 دی‌ماه سال 1382 ساعت 11:07 ق.ظ http://nistatnnnnnnn @ nisttan.com

سلام
من همیشه شوخی می کنم و می گم و می خندم ولی این قطعه ادبی منو برد تو فکر
از صبح تا حالا حواسم به هیچی نیست قشنگ تصویر کردین زندگی رو
راستی واقعا زندگی چیه
یکی بهم بگه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد