پدر

پدر جان تو پاکی تو بی کینه ای 
                              تو آرام آبی تو آئینه ای

پدر جان تو خوبی تو آرامشی 
                              تو یک باغ سبز گل خواهشی

نگاهت شکوفه دلت باغ نور
                              تو کوهی تو کوهی تو سنگ صبور

پدر آفتاب دلت بی زوال
                              تو سرو ستبری و من چون نهال

پدرجان تمام وجودم تویی
                              پدر هستی ام تار و پودم تویی

پدر تاول دست تو زندگیست
                              پدر تا ابد کار ما بندگیست

پدرجان تمام دلم جای تو
                              دو دیده فدای قدمهای تو

پدر خانه ام با تو باغ بهشت
                              ترا مهربانی به قلبم نوشت

پدر جان دلت سبز هر رویش است
                              نگاهت مفاهیم هر جوشش است

پدر آسمان دلت پاک پاک
                              تو احساس آبی و من مثل خاک

پدر جان نبینم که دل خسته ای 
                              دو چشمم نبیند که بشکسته ای


سلام
این شعر رو تقدیم می کنم به همه باباهای دنیا مثل بابای بهنام بابای ابوالفضل نمی دونم شامل بابا شپلم میشه یا نه ولی خب تقدیم اون هم می کنم  
این شعر رو توی دفتر و دستک دوران دبیرستانم پیدا کردم و به مناسبت ۲۵ سالگرد وفات پدرم نوشتم . نمی دونم خوشتون می یاد یا بهتر بگم خوشتون اومده یا نه ولی خب فکر کنم من و امثال من خوشمون بیاد و با همه وجود درکش می کنیم....
امیدوارم که سایه ستبرش همیشه ایام بالای سرتون ماندگار باشه و قدر این نعمت رو بدونین نمی خوام بگم آدم تا از دستش نداده درک نمی کنه ایشاا..... هیچوقت از دست ندین اما اینو بدونین که انسان توی جوانی حتی بزرگسالی بهتر و بیشتر به وجودش محتاج می شه اونموقع است که نبودنش نبودن صدای گرمش سایه مهربانش بیداد می کنه و تیشه به ریشه می زنه مثل من دوست داشتم هنوز وجود داشت گرچه هیچوقت خاطره ای ازش به یاد نداشتم گویی که هیچوقت برای من وجود نداشته ولی ای کاش بود حتی اگر کور حتی اگر افلیج حتی اگر ناتوان ......
ای کاش بود........
افسون